معرفی سنگ های بینهایت

سنگ های بی نهایت شش سنگ با ریشه های کیهانی هستند، که هر یک دارای قدرت کنترل یکی از جنبه های اصلی سازنده کیهان اند. این سنگ ها جزو قویترین سلاح های تمام دنیای کمیک به شمار میروند و دارای ویژگی ها و قدرت های گوناگونی میباشند. در این مقاله همراه ما باشید تا به معرفی سنگ های بینهایت بپردازیم.

پیشینه و معرفی سنگ ها

پیشینه این سنگ ها در دنیای کمیک های مارول برای مدت ها نامعلوم بود تا وقتی که ثانوس آن را برای یکی از موجودات باستانی جهان مارول به نام رانر (The Runner) شرح داد. به گفته ثانوس سنگ ها باقی مانده ی یک موجود کیهانی بسیار باستانی به نام نمسیس هستند که در تمام جهان های زمان خودش تنها موجود زنده بود؛ او به دلیل حس تنهایی که داشت تصمیم به خلق موجودات زنده دیگری را گرفت، اما به دلیل اینکه در این موجودات درک و استنباطی از خیر و شر وجود نداشت تمام آن ها تبدیل به شیاطین و هیولا های پست شدند.

 نمسیس که متوجه اشتباه و شکست خود بود به دلیل تنهایی دست به خودکشی زد؛ اما انرژی موجود در وجود او بسیار بیشتر از آن بود که به سادگی نابود شود، بنابراین بقایایِ جسم او به شش سنگ بینهایت تبدیل شدند که هر یک نیروی یکی از ابعاد اصلی جهان هستی را در بر داشت، که عبارتند از روح، واقعیت، قدرت، فضا، زمان و ذهن. این شش سنگ به دلیل ریشه ی مشترکشان به طور طبیعی یکدیگر را جذب میکنند و میل به این دارند که در کنار هم قرار گیرند. اگر فردی بتواند تمام این شش سنگ را در کنار هم کنترل کند دارای این توانایی خواهد بود که تمام جهان کمیک های مارول را به کنترل خود درآورد.

جالب است بدانید که فقط والای همگان و دادگاه زندگی هستند که از فرد دارنده ی شش سنگ بینهایت و خواسته های او مصون اند.

نام اصلی سنگ های بینهایت در کمیک های مارول الماس های روح بود که بعد ها توسط ثانوس به الماس های بینهایت تغییر کرد؛ با این حال اما این عناصر فوق العاده قدرتمند معمولا با نام سنگ های بینهایت شناخته میشوند. علاوه بر این ثانوس نخستین کسی بود که با توجه به توانایی هر یک از سنگ ها، آن ها را نامگذاری کرد. که در ادامه ی مقاله به معرفی هر یک از آن ها خواهیم پرداخت.

توجه: جالب است بدانید که در دنیای مارول یک سنگ هفتم هم وجود داشت و با نام سنگ ضمیر شناخته میشد و فقط در یک آرک داستانی حضور پیدا کرد. به هر حال این سنگ معمولا توسط کسی به خاطر آورده نمیشود و همان بهتر که فراموش شده بماند...........